رسانه های سنتی اغلب با موانع غیر قابل دسترس برای ورود مشخص می شوند.

هزینه‌های مرتبط با توزیع محتوا در نشریات بزرگ، عامل بازدارنده مهمی برای طرف‌هایی بود که می‌خواهند پیام‌های خود را در معرض دید مخاطبان بیشتری قرار دهند.

این صنعتی شدن رسانه های چاپی بود که فرصتی را برای دستیابی به توده ها در مقیاسی بی سابقه فراهم کرد.

اگرچه، این همان ماشین‌های نوآورانه بود که شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا نشریات خود را به طور گسترده منتشر کنند و جمعیت‌شناسی طبقه کارگر را از انتشار دیدگاه‌هایشان محدودتر کند.

محدودیت کانال های سنتی

که در قدرت بدون مسئولیتکوران و سیتون تاریخچه رسانه های بریت،ا را بررسی می کنند. آن‌ها دریافتند که نشریات حاشیه‌ای که به مخاطبان پرولتاریا عرضه می‌شوند، در اواسط قرن نوزدهم، که برای چندین دهه ادامه داشت، شاهد کاهش شدیدی بودند.

این را می توان به سرمایه مالی گزاف مورد نیاز برای اهرم رسانه های سنتی نسبت داد که از طریق روندهای تاریخی در مورد ارزش شرکت های رو،مه منع، می شود.

در سال 1851، یک نشریه مستقر در نیویورک با ،وان سنت لوئیس دموکرات به قیمت 456000 دلار فروخته شد; در سال 1920، نشریات محلی مشابه 6 تا 18 میلیون دلار ارزش داشتند.

در نتیجه این روند، رسانه‌های دو قرن اخیر عمدتاً تحت تأثیر چند گروه منتخب قرار گرفتند که تنها ابزار بهره‌برداری از آن را داشتند.

این مالکیت متمرکز بر کانال‌های رسانه‌ای شاهد فقدان تنوع بود که آنقدر حیاتی بود که می‌توان آن را به مطلق‌گرایی تشبیه کرد.

در طول قرن بیستم، بسیاری از کشورها اجرای قو،نی را که هدف آن کنترل مالکیت رسانه های جمعی بود، ضروری دیدند. به ،وان مثال، استرالیا معرفی کرد قانون خدمات پخش 1992.

این امر چندان مشکل را کاهش داد، زیرا از سال 2011، 11 از 12 رو،مه بزرگ در استرالیا متعلق به دو نشریه بود.

به نظر می‌رسید که حتی کشورهایی که توسط ،ت‌های لیبرال دمکراتیک اداره می‌شوند، از محدودیت‌هایی که نشریات عمده بر آزادی بیان آنها تحمیل می‌،د، نفوذناپذیر بودند.

این تا زمان مفهوم رسانه های اجتماعی بود.

ظهور رسانه های اجتماعی

بر ،ی پوشیده نیست که در حالی که رسانه های سنتی رو به افول هستند، کانال های دیجیتال روز به روز به طور تصاعدی محبوب تر می شوند.

این را می توان با آماری که نشان می دهد کاربران در حال حاضر ،ج می کنند تأیید شود تقریبا دو برابر زمان تعامل با کانال های دیجیتال در مقایسه با رسانه های سنتی.

این امر با این واقعیت نشان می‌دهد که درآمد نشریات رو،مه‌ها بیش از حد کاهش یافته است 50% در دو دهه گذشته

مقاله مجله موتور جستجو توسط شلی والش با ،وان رسانه های اجتماعی چیست؟ کشورهایی که:

از سال 2021، 84 درصد از جمعیت ایالات متحده از حداقل یک شبکه رسانه اجتماعی استفاده می کنند. چین به تنهایی یک میلیارد کاربر شبکه های اجتماعی دارد و 4.65 میلیارد نفر در سراسر جهان از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند. این 58.7 درصد (بیش از نیمی) از جمعیت جهان است.

به جرات می توان گفت که رسانه های اجتماعی اکنون به خوبی و واقعا بخشی از زندگی روزمره ما هستند. این از طریق نسل های جوان نشان داده شده است.

مطالعه ای که بیش از 2000 والدین بریت،ایی را مورد نظرسنجی قرار دادند این را نشان داد 14% از کودکان علاقه خود را به دنبال ، حرفه ای به ،وان تأثیرگذار یا یوتیوبر ابراز کرده بودند.

چه چیزی باعث محبوبیت رسانه های اجتماعی می شود؟

چه چیزی رسانه‌های اجتماعی را اینقدر جذاب کرده است؟

علاوه بر این که این پلتفرم ها عمدا بوده اند طراحی شده تا اعتیاد آور باشد، آنها همچنین به کاربران این فرصت را می دهند که با همتایان خود ارتباط برقرار کنند.

یک مطالعه نشان می دهد که 47.1٪ از شرکت کنندگان آن ادعا می کنند که از رسانه های اجتماعی در درجه اول برای حفظ ارتباط با دوستان و خانواده استفاده می کنند.

با این حال، در زمینه آزادی بیان، محبوبیت این سیستم عامل ها را می توان به دلایل جداگانه نسبت داد.

در ابتدای راه، رسانه‌های اجتماعی این امکان را برای هر ،ی که به اینترنت متصل است و دستگاه دیجیتال کافی دارد، می‌دهد تا بتواند هر چیزی را که می‌خواهد به صورت آنلاین بیان کند.

پس از دهه‌ها محدود شدن به مصرف محتوای پیش پاافتاده تولید شده توسط شرکت‌ها، بسیاری این پلتفرم‌ها را به خاطر ایجاد هوای تازه ارزشمند می‌دانستند.

مطالب ،ابکارانه، که بر خلاف محتوایی بود که در کانال های سنتی پخش می شد، فوراً موفق شد و به سرعت بینندگان خیره کننده ای را به دست آورد. محتوایی با این ماهیت به زودی به ،وان “ویروسی” شناخته شد.

ظهور این حس نشان داد که دیگر نیازی به ارزش تولید قابل توجه برای ایجاد محتوا و یا بودجه بازاریابی برای انتشار آن نیست.

به نظر می رسد که ویروسی بودن از ویدیوهای تکی دور شده و بیشتر به نوع خاصی از ویدیوها رفته است، که سپس توسط سایر کاربران تکرار می شود و محبوبیت آن را تداوم می بخشد.

فقط هر دو روز است که از روند نوظهور TikTok آگاه می شوم.

اگر بسیاری از آنها شامل چالش‌های مضر نبودند که برخی از آنها کشنده و کشنده بودند، این ،وماً مشکلی نبود. منجر به فوت چند نفر شد.

همانطور که قبلا ذکر شد، بسیاری از کودکان با این پلتفرم ها درگیر می شوند و در معرض این محتوای خطرناک قرار می گیرند.

این تنها یکی از دلایلی است که چرا بحث های مربوط به مقررات رسانه های اجتماعی رواج بیشتری می یابد.

اگرچه سانسور چنین محتوای بیهوده ای ممکن است بی اهمیت به نظر برسد، اما می تواند پیامدهای قابل توجهی در دنیای واقعی داشته باشد.

چگونه رسانه های اجتماعی آزادی بیان ما را محدود می کنند؟

این غیر معمول نیست که برندها محتوای وب سایت خود را تعدیل کنند.

در واقع، هر پلتفرم رسانه‌های اجتماعی بزرگ شرایط خدماتی را دارد که نشان می‌دهد چه مواردی برای پست ، در پلتفرم‌هایشان قابل قبول است و چه مواردی قابل قبول نیست. این قو،ن برای محافظت از کاربران و کاهش ریسک مسئولیت آنها تنظیم شده است.

محتوایی که به طور کلی در ا،ر پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی ممنوع است، پست‌هایی است که شامل بداخلاقی، استثمار کودکان، سخنان مشوق تنفر، تصاویر غیراخلاقی ،، ترویج آسیب به خود، افشای اطلاعات خصوصی بدون رضایت (د، ،)، انتشار اطلاعات نادرست و موارد دیگر است.

اینجا هستند قو،ن توییتر اگر می خواهید فهرست جامعی از نمونه ها را مطالعه کنید.

در مقایسه با وب‌سایت‌هایی که اعتدال کمی ارائه می‌دهند، از پلتفرم‌های تنظیم‌شده استقبال بهتری می‌شود، مانند 4chan.

چیزی که 4chan را از ا،ر پلتفرم‌های اشتراک‌گذاری اجتماعی دیگر متمایز می‌کند این است که آنها کاربران را تشویق به ارسال ناشناس می‌کنند.

این پلتفرم همچنین به کاربران اجازه می دهد تا محتوایی را ارسال کنند که در غیر این صورت برای ا،ر سایت های اصلی رسانه های اجتماعی دیگر بسیار افراطی تلقی می شود.

در نتیجه، 4chan مرتباً در رسانه ها مورد انتقاد قرار می گیرد و شهرت بدنامی پیدا کرده است.

محبوبیت بسیار زیاد پلتفرم‌های اجتماعی جریان اصلی و تحقیر اجتماعی برای وب‌سایت‌های متن، با جوامع رادیکال، نشان می‌دهد که کاربران اینترنت عموماً در برابر محدودیت‌هایی در آزادی بیان خود تحمل می‌کنند – تا زم، که محتوای سانسور شده ذاتاً مضر باشد.

چه زم، مشکل است؟

وقتی محتوایی که ما سانسور می کنیم ارزشی ندارد و فقط برای توهین به کار می رود، به راحتی می توان امنیت و رفاه خود را بالاتر از آزادی بیان بلامانع دانست.

اما از کجا خط بکشیم؟ بحث بزرگی که این سوال را در کانون توجه قرار داد، این بود تاثیر رسانه های اجتماعی در مورد انتخابات ریاست جمهوری 2016 ایالات متحده

بحث‌های حاصل حاکی از آن است که به نظر می‌رسد پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی محکوم به ایجاد تهدید مشابهی هستند که مالکیت رسانه‌های سنتی را متمرکز می‌کند. به دموکراسی وارد می کند.

متا که مالک فیس‌بوک، اینستاگرام و واتس‌اپ است، هشتمین سازمان لابی‌گری بزرگ در ایالات متحده است. بیش از 15 میلیون دلار در مجموع برای لابی هزینه کرد.

آ ا،ر مشارکت های متا توسط حزب دمکرات دریافت شد.

کمک های مالی سیاسی توییتر روند مشابهی را دنبال کنید. به همین دلیل، زم، که ظاهرا توییتر شروع به کار کرد، برخی نگران شدند چهره های برجسته سایه بان که با حزب سیاسی مورد علاقه خود مخالفت ،د.

ممنوعیت سایه زم، است که یک پلتفرم رسانه اجتماعی یا وب‌سایت، محتوا یا حساب‌ها را بدون اطلاع کاربر مسدود شده برای سایر کاربران مسدود می‌کند.

اساساً، محتوا برای پوستر اصلی قابل مشاهده باقی می ماند، اما از دید دیگران در جامعه پنهان می شود.

این امر باعث می‌شود افرادی که تحت تاثیر قرار می‌گیرند به‌دست آوردن فالوور، تعامل با دیگران یا رشد مخاطبان خود دشوار باشد.

صرف نظر از گرایش‌های سیاسی شخصی شما، نگران‌کننده است که شرکت‌ها این اختیار را دارند که شما را کاملاً آنلاین ،ت کنند.

اگرچه توییتر به سرعت این مشکل را برطرف کرد، اما زم، که مورد توجه عموم قرار گرفت، دیگر خیلی دیر شده بود.

نگر،‌های ناشی از تأثیری که شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی می‌توانند بر رویدادهای مهم داشته باشند و زندگی میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار دهند، ایجاد شده است.

انتشار اطلاعات نادرست

انتزاعی دیگری که در این مدت بی وقفه مورد بحث قرار گرفت، شیوع اخبار جعلی بود. دیکشنری کمبریج اخبار جعلی را تعریف می کند مانند:

«داستان‌های نادرستی که ظاهراً اخباری هستند، در اینترنت یا با استفاده از رسانه‌های دیگر منتشر می‌شوند و معمولاً برای تأثیرگذاری بر دیدگاه‌های سیاسی یا به ،وان شوخی ایجاد می‌شوند.»

کانال های سنتی به طور مرتب مورد انتقاد قرار می گیرند سوگیری رسانه ای آشکار و تمایل آنها به تغییر دادن اطلاعات متن، با دستور کارشان.

اگرچه می توان استدلال کرد که پلتفرم های رسانه های اجتماعی عواقب فاجعه بارتری دارند زیرا به کاربران امکان می دهند مقالات کاملاً ساختگی را منتشر کنند و آنها را به ،وان اخبار واقعی پنهان کنند.

این روند آنلاین منجر به تعداد افراد کمتری شده است اعتماد به اعتبار خبر.

مقاله SEJ زیر را در مورد نحوه شناسایی اخبار جعلی از اخبار واقعی آنلاین مشاهده کنید.

ظهور اخبار جعلی بحثی را در مورد اینکه آیا شرکت ها یا کاربران رسانه های اجتماعی مسئول خسارات ناشی از انتشار اطلاعات نادرست هستند یا خیر، به راه انداخت.

به طور طبیعی، شرکت های رسانه های اجتماعی سعی کرده اند از مسئولیت های احتمالی فاصله بگیرند.

مدیرعامل متا، مارک زاکربرگ، معروف در مصاحبه ای گفته شد، “من قویاً معتقدم که فیس بوک نباید داور حقیقت همه چیزهایی باشد که مردم آنلاین می گویند.”

در مورد آن جه می تو،م انجام دهیم؟

با توجه به برجسته بودن پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی، پیشنهاد این که کاربر، که نگران این مسائل هستند باید به سادگی از استفاده از آنها خودداری کنند، ناآگاهانه است.

این امر به ویژه زم، صادق است که سایت‌های رسانه‌های اجتماعی به طور قابل توجهی بر معیشت سازندگان محتوا، صاحبان مشاغل تجارت الکترونیک، رو،مه‌نگاران و تعدادی دیگر از حرفه‌ای‌هایی که از این پلتفرم‌ها برای سود پولی استفاده می‌کنند، تأثیر می‌گذارد.

بنابراین، برای کاهش خطری که این پلتفرم‌ها علیه آزادی بیان ما ایجاد می‌کنند، چه باید کرد؟

،ت ها در سراسر جهان دارند پیشنهاد قانون جدید برای مق، با این موضوع، اما بسیاری از آنها به نتیجه نمی رسند.

در سال 2015، استرالیا تشکیل داد کمیسر ایمنی الکترونیکی، که ادعا می کند اولین آژانس تحت حمایت ،ت است که هدف آن بهبود ایمنی آنلاین است.

به کمیسیون امنیت الکترونیکی وظایف قانونی بر اساس قانون اعطا شده است قانون ایمنی آنلاین 2021.

اگرچه بدبینان در میان شما ممکن است متوجه شوند که برخی از زبان های استفاده شده در این قانون برای محدود ، بیشتر آزادی بیان – البته برای اه، نوع دوستانه – مفید است. این ادعاهای کمیسیونر امنیت الکترونیکی که این قانون آنها را قادر می سازد:

ارائه دهندگان خدمات اینترنتی مستقیماً دسترسی به مطالب خاصی را که می تواند ویروسی شود و آسیب قابل توجهی به جامعه استرالیا وارد کند مسدود کند.

“به eSafety قدرت های جدیدی برای جمع آوری اطلاعات در مورد افرادی که از خدمات رسانه های اجتماعی، خدمات الکترونیکی مربوطه یا خدمات اینترنتی تعیین شده استفاده می کنند، می دهد.”

در نهایت، بعید است که در پلتفرم های رسانه های اجتماعی ،ت شوید، مگر اینکه قصد ارتکاب جنایت یا ارسال محتوایی را داشته باشید که عموماً برای همسالان خود مضر تلقی می شود.

صرف نظر از این، این نگران‌کننده است که ما در حال حاضر زیرساخت‌هایی برای حفاظت از آزادی بیان خود نداریم.

اگر بدترین حالت بدتر شود، چندین پلتفرم رسانه های اجتماعی جایگزین، مانند BitChute یا Mastodon، شروع به جلب توجه می کنند.

اگرچه، لطفاً هشدار داده شود که برخی از این پلتفرم ها به ،وان شناخته شده هستند زمین کوبیدن برای چهره های رادیکال که قبلاً از پلتفرم های اصلی محروم شده اند.

دانش قدرت است.

با درک این موضوع که پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی و کانال‌های سنتی ابزارهایی برای کنترل مؤثر بحث دارند، می‌تو،د تشخیص دهید که آیا یا چه زم، یک شرکت سعی دارد شما را با دستور کار خود دستکاری کند یا خیر.

منابع بیشتر:

---

تصویر ویژه: چشمه نور/شاتر استاک